پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

توسعه مرغ اجداد بومی در ایران ، پروسه ای به سن انقلاب اسلامی دارد. نژادهای آرین ،راس و کاب، از جمله نژادهای وارد شده به ایران بودند. در این بین، سرنوشت آرین با فراز و فرودهای زیادی همراه بوده است. از تاکید و توجه زیاد مقطعی تا کم توجهی و کنار نهاده شدن ناشی از ترک فعل مسئولان. این نژاد مشکلات کم و بیش قابل توجه ای دارد، اما بعد از وقوع تحریم ها ، نگاه خاص به توسعه توانمندی های ژنتیکی این نژاد و کاهش معایب آن صورت گرفت. تعدادی از کارشناسان درخصوص تاریخچه توسعه نژاد آرین، توانمندی ها و نقاط ضعف آن و همچنین برنامه های اتی برای خودکفایی در حوزه مرغ اجداد نظراتی ارایه نموده اند که در ادامه متن بدان پرداخته شده است.

مدتی است که جایگزینی جوجه‌های وارداتی با جوجه‌های مرغ آرین متعلق به ایران داغ شده است. یکی از مهمترین دلایل توجه به جایگزینی، تشدید تحریم‌هاست که باتوجه به سهم ۸۵ درصدی نژاد‌های وارداتی در بازار کشور اهمیت پیدا می‌کند. اما ظریب تبدیل پایین دان به گوشت جوجه نژاد آرین نسبت به خارجی‌ها از مشکلاتی است که سال‌ها پیش موجب شد بازار را به رقبای خارجی خود واگذار کند. حال سوال اینجاست که به رغم اهمیت توجه به نژاد آرین ایرانی، آیا حذف جوجه‌های وارداتی در شرایطی که نژاد داخلی بازده کمی دارد و نهاده‌های دامی با هزینه بالا وارد کشور می‌شود توجیه‌پذیر است؟

امیر میران آملی نایب رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران گفت: ظرفیت مرغ لاین کشور به عنوان یکی از ذخایر راهبردی برای تولید گوشت مرغ در کشور با ادامه واردات جوجه یک روزه پای منافع واردکنندگان قربانی شد.

اصولا حیوانات لاین به یک جمعیت خالص از حیوانات خاص، اعم از دام و طیور می گویند که متعلق به یک نژاد مشخص با ویژگی های ژنتیکی کاملا مشخص بوده و صرفا با حیوانات خالص و هم نژاد خود آمیزش نموده و قادر به تولید حیواناتی مشابه خود است.